De toerist uithangen/playing tourist

I know, I know. Ik ben veel te laat met deze nieuwe update. Dit is blijkbaar echt een van die dingen waar je ’s middags op werk aan denkt en ’s avonds thuis compleet weer vergeten bent. Maar, better late than never!
Naast mijn voornamelijke bezigheid (werken
) probeer ik ook wat van de stad en omgeving te zien. Een van de eerste dingen die ik gedaan heb is de Freedom Trail lopen. Dit is een wandelroute door de stad, aangegeven door een lijn rode bakstenen op de grond. Aangezien ik geen zin had om samen met 50 Japanners een guided tour te doen heb ik hem al tour-boekje-lezend zelf gelopen. De FT was een mooie manier om de stad te leren kennen. En voor de (Amerikaanse) geschiedenis fans zeker een aanrader! Na deze eerste tour door Boston ben ik later nog naar een aantal specifieke wijken geweest om de stad verder te verkennen.

Samen met wat nieuwe Braziliaanse vrienden ben ik naar het White Mountain National Forest geweest. Dit bos ligt in New Hampshire, de staat die bekend staat om zijn mooie omgeving, voornamelijk in de herfst. In het bos zijn meerdere hiking trails, waar we een van hebben gedaan. Ja, weer wandelen. Moet toch voorkomen dat ik als een echte Amerikaan met een paar extra kilo’s terug kom (wat een serieuze uitdaging is).

Hard werken kunnen ze hier prima, ontspannen helaas wat minder. Er is niet echt een uitgaanssfeer en voor zover ik kan zien zullen de terassen (die er eigenlijk vrijwel niet zijn) hier niet volstromen in de zomer. Een middagje witbier of rosé drinken op het terras en met een te grote zonnebril op mensen beoordelen op hun zomer outfit wordt hier vermoedelijk niet echt gedaan. Bars sluiten om 02.00, evenals clubs, die zelfs vaak pas om 22.00 open gaan. Daarnaast is alcohol niet toegestaan in mijn huis, dus drinken doe ik amper. Mijn lever is vast blij, ik wat minder. Gelukkig zijn mijn collega’s tof en is er met enige regelmaat een werkborrel dus ik mag niet teveel klagen ;).

Maar goed, hoofd doel is uiteindelijk werken, dus wat dat betreft gaat het prima.

Volgende update volgt snel!

Cheers,
Jo

-----------------------------------------------------------------------------------------
I know, I know. I’m way too late with this new update. This is apparently one of those things you think about during the day when you’re still at work but completely forget when you get home in the evening. But, better late than never!

Apart from what I mostly do here (work), I also try to see some of the tourist stuff. The first thing I did here was walk the Freedom Trail. The FT is a walking tour through the city, indicated by a line of red (no, not yellow ;) ) bricks on the pavement. As I did not feel like doing a guided tour together with 50 continuously photographing Japanese tourists, I walked it myself while reading a guide book. It is definitely a good walking tour when you want to get a bit familiar with the city. If you’re a (American) history fan, you’ll love it! After this initial tour I visited some of the other neighborhoods further away from the city center.

Together with some new Brazilian friends I visited the White Mountain National Forest. This huge forest is located in New Hampshire, one of the states that’s known for its beautiful nature, especially during autumn. In the WMNF you can walk multiple hiking trails, of which we did one. Yes, again walking. I have to try to prevent coming back as a real American (with a few extra pounds), which is a real challenge I must say.

The Bostonions (both locals and import) are excellent at working really hard. Unfortunately, partying hard is somewhat less of a skill they possess here. There is not a big party scene as in Holland (and other European, probably Latin American countries), the bars close around 02.00 and some clubs will not open until 22.00. In addition, I have not spotted that many terrace like areas where chairs and tables could be set up in the summer. I would definitely miss drinking a nice “witbiertje” or rose wine while wearing huge sunglasses and judging people’s summer outfits. Also, alcohol is not allowed at my home. This all probably means my liver is happy, but I myself am a little less pleased with this. Thankfully, my colleagues are great and there have been a few work parties where some people do know how to party, so I’ll survive.

I promise the next update will follow soon!

Cheers,
Jo