Starting up/opstarten
Door: Jojanneke
Blijf op de hoogte en volg Jojanneke
15 Oktober 2015 | Verenigde Staten, Boston
Zo, ben ik weer. Ben inmiddels helemaal opgestart, maar bij deze nog even een update over hoe dat ging.
Het huis waar ik verblijf is van vrouw van rond de 60, Marla. Haar zoon woont ook in het huis, dochter woont een blok verderop. Beide kinderen zijn ongeveer mijn leeftijd. De 8 kamers van het huis die verhuurd worden zitten vol, voor deze tijd van het jaar een first (in de 19! jaar dat hier studenten verblijven). Er zitten studenten uit allerlei verschillende landen, van Brazilië tot Abu Dhabi, die allemaal bezig zijn met een cursus/minor Engelse taal. Daarnaast is er een medebewoonster die bezig is met een soort trainingsmaand op het lab, toevallig ook de enige andere vrouw in het huis, een HIV researcher uit Zimbabwe. Deze man/vrouw verhouding schijnt vrijwel altijd zo te zijn, volgens Marla omdat in veel landen vrouwen niet degenen zijn die verder studeren/carriere maken.
Mijn kamer is prima, niet heel groot maar het bed slaapt goed, heb een fatsoenlijk grote spiegel (ijdel he ;) ) en genoeg kastruimte. Ik kan echter waarschijnlijk over een maand switchen naar een grotere kamer, wat me toch stiekem wel wat chiller lijkt.
De vooroordelen over de VS zijn deels waar. Je zichtsveld wordt volgestrooid met Amerikaanse vlaggen, het eten zit vol met suiker en zout en de zinnen die je om je heen hoort vol met “like”. Daarnaast is iedereen absurd aardig en gastvrij (in ieder geval in Boston). Misschien deels gemaakt, maar tot nu toe verbazingwekkend genoeg nog niet storend. Een ander punt waar ik weer aan herinnerd werd bij het lopen door de stad is dat Nederland van nature geen protesterend land is. Hier staan op meerdere straathoeken mensen in op-thema-aangepaste kleding, met borden waarop ingenieuze leuzen geschreven zijn, te demonstreren voor/tegen verschillende zaken.
Werk is erg chill. M’n collega’s zijn naast intelligent en ambitieus ook sociaal en behulpzaam, een combi die je niet altijd tegen komt. Er zijn veel mogelijkheden qua technieken op het lab zelf of (via samenwerking) met andere labs. De groep gaat bijna elke week wel ’s middags een biertje doen bij een van de kroegjes in de buurt, erg informeel en rekening houdend met de (experimentele) agenda’s van iedereen. Dit moeten wij ook vaker doen guys!
Oja, last but not least, jetlag was een bitch.
Ciao
Jo
-----------------------------------------------------------------------------------------
Back again! I’m at full speed at the moment, but it took some time to get there. So hereby some info on the first two weeks.
The place I am staying at is a large “grand antique” (200yr old) house, owned by a women in her sixties, Marla. Her son also lives in the house, her daughter lives a short walk away. There both a bit older than I am. All rooms in the house are booked, which is a first (in 19 years!) for this time a year. There are students from different countries, from Brazil to Abu Dabhi, all studying English language. There is one other non-English student, coincidentally also the only other woman, a HIV researcher from Zimbabwe. Marla told me the man/woman ratio is usually like this, because most women from foreign countries do not continue studying or pursue a career.
The room I am currently staying in is a bit small, but the bed is comfortable, there are enough mirrors (yes I’m vain ;) ) and the closet is spacious. However, I can switch to a bigger room in approximately one month, which I think will be better.
The prejudices about the US are partially true. There is always a flag somewhere in your view, sugar and fat in your food and the word “like” in the sentences you hear spoken around you. In addition, everyone is extremely nice (at least in Boston). This is probably (partly) fake but surprisingly doesn’t seem to bother me so far. One other thing that I’ve noticed before when visiting other countries is the fact that the Dutch are not the protesting kind. Here you can find people in themed clothing, holding up protest signs containing ingenious slogans everywhere in the city.
Work is awesome so far, my colleagues are intelligent and ambitious but also kind and helpful (a combination you do not always come across). In addition, there are enough options to do, at “our” lab or at the labs of other departments. The group goes out for drinks every now and then at one of the bars close to the faculty, a very informal get together, which is nice.
Last but not least, jet lag was a bitch.
Ciao
Jo
Het huis waar ik verblijf is van vrouw van rond de 60, Marla. Haar zoon woont ook in het huis, dochter woont een blok verderop. Beide kinderen zijn ongeveer mijn leeftijd. De 8 kamers van het huis die verhuurd worden zitten vol, voor deze tijd van het jaar een first (in de 19! jaar dat hier studenten verblijven). Er zitten studenten uit allerlei verschillende landen, van Brazilië tot Abu Dhabi, die allemaal bezig zijn met een cursus/minor Engelse taal. Daarnaast is er een medebewoonster die bezig is met een soort trainingsmaand op het lab, toevallig ook de enige andere vrouw in het huis, een HIV researcher uit Zimbabwe. Deze man/vrouw verhouding schijnt vrijwel altijd zo te zijn, volgens Marla omdat in veel landen vrouwen niet degenen zijn die verder studeren/carriere maken.
Mijn kamer is prima, niet heel groot maar het bed slaapt goed, heb een fatsoenlijk grote spiegel (ijdel he ;) ) en genoeg kastruimte. Ik kan echter waarschijnlijk over een maand switchen naar een grotere kamer, wat me toch stiekem wel wat chiller lijkt.
De vooroordelen over de VS zijn deels waar. Je zichtsveld wordt volgestrooid met Amerikaanse vlaggen, het eten zit vol met suiker en zout en de zinnen die je om je heen hoort vol met “like”. Daarnaast is iedereen absurd aardig en gastvrij (in ieder geval in Boston). Misschien deels gemaakt, maar tot nu toe verbazingwekkend genoeg nog niet storend. Een ander punt waar ik weer aan herinnerd werd bij het lopen door de stad is dat Nederland van nature geen protesterend land is. Hier staan op meerdere straathoeken mensen in op-thema-aangepaste kleding, met borden waarop ingenieuze leuzen geschreven zijn, te demonstreren voor/tegen verschillende zaken.
Werk is erg chill. M’n collega’s zijn naast intelligent en ambitieus ook sociaal en behulpzaam, een combi die je niet altijd tegen komt. Er zijn veel mogelijkheden qua technieken op het lab zelf of (via samenwerking) met andere labs. De groep gaat bijna elke week wel ’s middags een biertje doen bij een van de kroegjes in de buurt, erg informeel en rekening houdend met de (experimentele) agenda’s van iedereen. Dit moeten wij ook vaker doen guys!
Oja, last but not least, jetlag was een bitch.
Ciao
Jo
-----------------------------------------------------------------------------------------
Back again! I’m at full speed at the moment, but it took some time to get there. So hereby some info on the first two weeks.
The place I am staying at is a large “grand antique” (200yr old) house, owned by a women in her sixties, Marla. Her son also lives in the house, her daughter lives a short walk away. There both a bit older than I am. All rooms in the house are booked, which is a first (in 19 years!) for this time a year. There are students from different countries, from Brazil to Abu Dabhi, all studying English language. There is one other non-English student, coincidentally also the only other woman, a HIV researcher from Zimbabwe. Marla told me the man/woman ratio is usually like this, because most women from foreign countries do not continue studying or pursue a career.
The room I am currently staying in is a bit small, but the bed is comfortable, there are enough mirrors (yes I’m vain ;) ) and the closet is spacious. However, I can switch to a bigger room in approximately one month, which I think will be better.
The prejudices about the US are partially true. There is always a flag somewhere in your view, sugar and fat in your food and the word “like” in the sentences you hear spoken around you. In addition, everyone is extremely nice (at least in Boston). This is probably (partly) fake but surprisingly doesn’t seem to bother me so far. One other thing that I’ve noticed before when visiting other countries is the fact that the Dutch are not the protesting kind. Here you can find people in themed clothing, holding up protest signs containing ingenious slogans everywhere in the city.
Work is awesome so far, my colleagues are intelligent and ambitious but also kind and helpful (a combination you do not always come across). In addition, there are enough options to do, at “our” lab or at the labs of other departments. The group goes out for drinks every now and then at one of the bars close to the faculty, a very informal get together, which is nice.
Last but not least, jet lag was a bitch.
Ciao
Jo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
